"Czy możemy usiąść w pierwszym rzędzie?" - zapytały dwie panie przed jednym ze spektakli "Głupiej mąki wariatów". "Proszę bardzo" -
odpowiedziałem (jako usadzający widownię). "A nie będziemy porywane na
scenę, ani lane?" - zapytały z lekką obawą w głosie. "Szanowne panie -
to tylko teatr, proszę się nie obawiać, my nie bijemy widzów".
Fot.: Sylwia Domin
Czas więziony w jej duszy, wystąpił z niej straszliwie rzeczywisty i
szedł samopas przez izbę, hałaśliwy, huczący, piekielny, rosnący w
jaskrawym milczeniu poranka z głośnego młyna-zegara, jak zła mąka, sypka
mąka, głupia mąka wariatów.(Brunon Schulz, Sierpień)
"Głupia mąka wariatów" to spektakl inspirowany opowiadaniami i grafiką
Brunona Schulza. Nieco ekscentryczny tytuł jest cytatem z jednego z
opowiadań Schulza. Spektakl nie jest bezpośrednią adaptacją opowiadań,
chodzi tu raczej o pewną inspirację jego twórczością. W spektaklu użyto
bardzo niewielkiej ilości słów bezpośrednio wypowiadanych ze sceny
starając się przekazać treść opowiadań Schulza przy pomocy środków
teatralnych, to znaczy sytuacji i obrazów inspirowanych grafikami
Schulza, głównie z teki "Xięga bałwochwalcza". Stworzyliśmy afabularną
strukturę spektaklu, nawiązującą do fantasmagorycznej podróży po
mieście, opisanej w opowiadaniu "Sklepy cynamonowe",
zaczynającej się od wizyty w teatrze, aż po zagubienie się w labiryncie
miasta. W wykreowaniu onirycznych przestrzeni teatralnych znalazły swe
miejsce inspiracje z następujących opowiadań Schulza: "Ulica Krokodyli"
(symbol nowoczesności pokazany jako niedokończona ulica, gdzie wszystko
jest chwilowe i skazane na tandetną ulotność), "Księga" (motyw
ożywających ogłoszeń prasowych),"Sanatorium pod Klepsydr ą" (motyw
miasta umarłych) "Genialna epoka" (motyw czasu drugiej kategorii
istniejącego poza zdarzeniami) i innych. Rzeczywistość sceniczna tego
spektaklu jest zdeformowana i płynna, ulegając ciągłej metamorfozie.
Aktorzy wcielają się w różne role, przechodząc płynnie od jednej postaci
do drugiej, a rekwizyty zmieniają swoją funkcję i przeznaczenie. W ten
sposób chcemy przekazać jedno z podstawowych założeń twórczości Schulza:
wizję świata jako tworu materii i ludzkiej wyobraźni.
